FATIMA...

Bir sessizlik kaplar içimi
gecemi saran gürültüye inat,
yine kapladı feza karanlığı
açılın bulutlar kapatmayın ışığımı,
yıldızlar olmadan kendime gelemiyorum.
Karanlık çökmüş yine üstüme
hani Fatıma'nn yıldızı,
hani bürününce gökler siyahı,
sessizlik kaplayınca semayı,
selam verirdi, ''burda yanında duruyorum''.
Açılın bulutlar Fatıma'nın yılıdızı olmadan
önümü göremiyorum.
ne zaman dinlesem gecedeki sessizliği
aklıma gelir o gece yazdığı şiiri
hani bir soru sormuştun Fatıma,
Hani bir soru sormuştun daha dün gibi hatırlıyorum.
''acaba senmisin bende yoksa benmiyim sende?''
cevabı biliyorum demiştim sana,
sen hep yanımdasın biliyorum,
ama kimi zaman yıldızınla konuşuyorum Fatıma,
Kimi zaman ona anlatıyorum.
bu sorunun da cevabını diğerleri gibi
yıldızlarda saklıyorum Fatıma
seni hep semada görüyorum...